- бапан
- зат. бот.Қамыстың ұшындағы үлпілдек қоңыр ұлпа.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
бапан — (Сем., Ұрж.) мықты, жүйрік. Сәрсенбаев сапансың, Бос сөзге сен б а п а н с ы ң (Сем., Ұрж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
чыралжын — (Жамб.: Мер., Луг.) шөптің бір түрі. Жеріне болжал қылған кеп қалар деп, Ер Бапан бұғып жатты ч ы р а л ж ы н д а. Жын шайтан мекен еткен ч ы р а л ж ы н д ы, жайлауды сонан қайтып көргенім жоқ (Жамб., Мер.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бапалақ — зат. сөйл. Бапан. Бұлар қамыс басының б а п а л а ғ ы н а н қорқып бұқпантайлап келе жатқан төртеуін ұстайды (Ана тілі, 06.11.08). Терезеге көзі түскенде қамыс басының б а п а л а ғ ы н д а й әлдене зат бұлаң еткендей болды (Қ.Сәрсекеев, Қызыл… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бопа — I зат. сөйл. Бапан. Қамыстың басындағы үкісі, ұлпасы. Қамыстың б а п а с ы аяғының шуашы бар адамға пайдалы болады (Диал. сөзд., 53). II зат. жерг. Бөтелкенің тығыны. Ең аяғы «пробканы» б о п а деп атаған екен, қазақтікі болса қабыл еттік (Алаш … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бопан — зат. сөйл. Бапан. Қоскөлдің жиегіндегі б о п а н ы н ұшырған сидам қамыс қара желмен ысылдап, әр түбі бір бір жыланша қиқаңдап айбат шегетін сияқты (С. Жүнісов, Ақан сері, 2, 369) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі